Er was een zwaarbevochten diploma te vieren. En na zelf het afgelopen jaar nauwelijks verder te zijn geweest dan de polder en de revalidatie in Ridderkerk, snakte ik ernaar om dat elders te doen dan in eigen huis en haard. En bij voorkeur eens zonder zelf de culinaire honeurs waar te nemen.
Horeca en alle andere voordehandliggende feest- en vermakelijkheden vallen sowieso af. En van geld betalen voor slecht afhaal eten word ik verre van blij. Dus verzon ik weer eens iets speciaals op die bewuste zaterdag, waarop het heel de dag niet zou stoppen met plenzen.
We deden zonder scrupules inkopen bij de viswinkel en toerden met een auto vol gerookte paling (!), forel, makreel, mosselen, sushi, garnalensalade en een stokbrood naar de Maasvlakte voor een dashboard picknick. Alwaar we proostten met Spa Bubbels in champagneglazen en van al dat lekkers smulden met uitzicht vanaf De Punt over een wijds maar door motregen verneveld strand en woelige zee. Zo grauw als dit alles er op de foto uitziet, zo knus, gezellig en vrolijk hadden we het in werkelijkheid. Het op de valreep gescoorde appelgrijntje van de lokale bakker deelden we als toetje. Met als afsluiter een donkere, eindelijk droge strandwandeling met ijskoude skinnydip tot de knieeen.
Op de terugweg een lichtjesparade door de Botlek. Mijn hersens gaven inmiddels ook licht. Maar wat was het heerlijk om het weer eens zo uitgebreid gezellig gehad te hebben, om er even uit te zijn geweest en om de zee gezien, gevoeld en gesnoven te hebben. Voordat ik met de revalidatie bij Eye4Health startte, deed ik zoiets ook wel een keer of twee per jaar. Maar nu kon ik er toch al wel ontspannener, helderder, levendiger, comfortabeler en langer van genieten dan toen. Op naar Ridderkerk dus weer aankomende week.
Ps. het na effect was pittiger en langer dan gedacht. Maar toch zie ik duidelijke vooruitgang.
