Dit blog gaat vooral over mooie momenten en overwinningen. Ik wil echter graag dat je weet wat de andere kant van de medaille is, die elke dag aanwezig is, en elk uur mijn bewegingsruimte bepaalt.
Oorzaak
De oorzaak van mijn klachten is waarschijnlijk meervoudig:
- Een aangeboren gevoeligheid. Een patroon van sterke pieken en dalen is een rode draad door mijn leven. Inmiddels is daar veel in gestabiliseerd, doordat ik me via jarenlange therapie en coaching enorm ontwikkeld heb. Maar het blijft een kwetsbaarheid, die opspeelt als ik verzwak.
- Een overdosis stress na de geboorte, door de postnatale depressie van mijn moeder.
- Desondanks is er een duidelijk omslagpunt in 2009, van functioneren, naar helemaal niet meer kunnen functioneren. Een jaar daarvoor ben ik met mijn hoofd hard op een steen gedoken tijdens een vakantie in Zuid Spanje. Ik had daar toen geen klachten van en ben vrolijk doorgegaan. Waarschijnlijk heeft dat geleid tot een verwaarloosde hersenschudding en Post Concussion Syndrom, versterkt doordat ik in de periode erna heel actief en druk ben geweest. Maar ik heb die link zelf nooit gelegd, of dit besproken.
We hebben hierdoor vele jaren gedacht dat ik een burnout had die niet herstelde. Pas tijdens een afspraak bij een osteopaat kwam de duik te sprake. Toen viel veel op zijn plek en ben ik op heel andere behandelpaden beland. De neuro optometrist heeft met zijn tests vastgesteld dat ik extreme cognitieve problemen heb en dat het zeer aannemenlijk is dat deze verband houden met de duik.
Zelf denk ik dat het een combinatie is, maar spreek ik voor het gemak van Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Dat blijkt in de praktijk het meest begrijpelijk voor mensen en het best werkbaar. Mijn klachten komen daar volledig mee overeen. En het feit dat door therapie zoveel verbeterd is, maar de extreme lage belastbaarheid niet, wordt hierdoor verklaard. Alles bij elkaar is het aannemelijk dat er sprake van hersenletsel is. Maar dit zeker weten, of een officiele diagnose krijgen daarvoor, zal ik nooit.
Klachten bij overprikkeling
Een deel van mijn klachten is nauwelijks uit te leggen. Van een ander deel heeft iedereen wel eens last, ikzelf vroeger ook. Het verschil is, dat ze nu (veel) ernstiger, vaker, langduriger en tegelijk optreden. Ze verergeren bovendien door de simpelste dagelijkse inspanningen. En herstellen zeer traag, waardoor ze door een 'normale' daginvulling zouden opstapelen tot extreem niveau. Mijn belastbaarheid schommelt rond de 10% van wat het ooit was.
- Ik krijg diverse soorten hoofdpijn en nekpijn, mijn hele lijf raakt hooggespannen, mijn zenuwstelsel wordt overgevoelig (alsof ik onder stroom sta of permanent licht gekieteld wordt) en staat tegelijk zeer strak, ik krijg het ijskoud, ik voel me opgefokt, hyper, of zenuwachtig, of juist helemaal leeg en uitgeput,
- Ik word grieperig en koortsig in mijn hoofd (hete hersenen) en de rest van mijn zenuwstelsel, of ervaar hersenmist (watten in je hoofd), waarbij alle prikkelverwerking voelbaar traag en moeizaam gaat.
- Ik krijg een grote onrust in mijn zenuwen en lijf.
- Ik word extra gevoelig voor geluid, beweging, licht, soms op het gekmakende af.
- Mijn bewegen wordt horterig en stijf, nie zichbaar maar wel voelbaar.
- Mijn denken wordt moeizaam en het opnemen van informatie (luisteren, lezen) lukt niet meer.
- Ik kan het niet meer overzien, moeilijk keuzes maken en beslissingen nemen.
- Mijn aandacht vernauwt, waardoor ik te gefocust raak op mezelf of één specifiek ding. En vaak niet meer kan stoppen met wat ik aan het doen ben, terwijl dat juist hard nodig is.
- Ik word heel snel en diep geraakt en kan dingen niet meer loslaten, ga extreem malen en piekeren, mijn hele systeem raakt in een maalstroom en versnelling, die nauwelijks te stoppen is met oefeningen die normaal gesproken prima werken.
- Gesprekken voeren wordt heel moeizaam, omdat er juist dan heel veel info tegelijk (snel) verwerkt moet worden en je steeds moet schakelen tussen jezelf en de ander. Hierover volgt een apart blog.
- Wazig en vlekkerig zien
- Ik word angstiger, zorgelijk en onzeker over alles. En raak snel in paniek.
- Ik word heel stressgevoelig, kan niet meer goed omgaan met tegenslagen en uitdagingen en sta voortdurend in de vecht-vlucht stand.
- Ik ga me down voelen, word neerslachtig en voel me verdrietig en eenzaam zonder reden.
- Mijn gedachten worden negatief. Alles wat ik doe en ben wordt opeens lelijk en slecht. Andere mensen worden lelijk en slecht. En de wereld wordt een nare plek.
- Ik word impulsief en onbeheerst, krijg vreetbuien, en kan het niet laten allerlei prikkels op te zoeken terwijl ik juist heel hard rust nodig heb.
- Ik word grenzeloos, kan de stop-knop niet meer vinden in hetgeen waar ik mee bezig ben en in een gesprek, zelfs als ik duidelijk de signalen voel dat ik overbelast raak (ik hoor mezelf dan zeggen dat ik nu moet stoppen en toch ga ik maar door)
- Ik word een brok stress, zonder aanleiding
- Ik raak de verbinding met mezelf kwijt en met alles en iedereen, voel niet meer wie ik ben en raak algeheel de weg kwijt.
- Voorheen kreeg ik soms zulke heftige overprikkelingsaanvallen dat ik deuren in elkaar ramde, dierbare spullen kapot smeet, krijste en mijn hoofd tegen de muur sloeg van radeloosheid en een intense (zelf)haat. Dit komt gelukkig niet meer voor.