Als ik gestresst of overprikkeld ben, wil ik opeens veel meer suiker, deegwaren (brood, pasta, koek), andere koolhydraten (rijst, aardappel) en foute vetten eten. Bijna onbedwingbaar. Tegelijk word ik van die producten flink prikkelbaarder en opgefokter. Een vicieuze cirkel van stress en 'voedsel', waar bijna iedereen hier in Nederland in zit. Doordat we opgroeien met heel veel brood en suiker (en tegenwoordig pasta en smaakversterkers) zijn we allemaal verslaafd hieraan.
Je doet jezelf een enorm plezier door af te kicken hiervan en de inname fors te verminderen. Zo niet te schrappen. Toegegeven, dat is even niet makkelijk. Maar wel makkelijker dan je denkt. En belangrijker, je gaat je er, nadat je er doorheen bent, veel beter voelen. Stabieler in energie, in stress, en in stemming. Letterlijk lichter, geestelijk en lichamelijk.
Advies
Er is veel informatie en begeleiding (online) te vinden op
internet op het gebied van koolhydraat beperkte voeding. Informeer je goed,
want als je alleen dingen weg laat, red je het niet en kom je energie tekort.
Er moeten andere voedingstoffen, veel groenten (ik eet 800 gram per dag), eiwit
producten (ik eet 200 gram kip, vis, vlees of ei) en goede vetten, voor in de
plaats. En elk lichaam is anders. Ik heb dit onder begeleiding van een orthomoleculair therapeute gedaan en ik raad je aan om niet zonder maatwerk advies aan de slag te gaan.
Rigoureus doorbreken
Het is een grote ommezwaai. Je kunt ook hier beginnen met kleine
stappen, bijvoorbeeld eerst alleen de lunches veranderen. Maar de eerlijkheid
gebiedt wel te zeggen, dat kleine beetjes op dit gebied niet echt baten. Je
zult uiteindelijk echt rigoureus moeten schrappen, om effect te hebben. Juist
vanwege de verslaving. De kracht van die cirkel van stress en koolhydraten
blijft anders trekken. Zelf eet ik twee keer per dag een volledige maaltijd. Ik ben daarbij een grote eter. En verder alleen een stuk fruit, wat noten en een stukje extra pure chocola. Inmiddels doe ik dit (na jaren van nog regelmatige uitzonderingen) erg consequent. Ik ga daar goed op. En dat is me alles waard.
E621
En een heel grote winst op dit gebied is voor mij het vermijden
van het E-nummer E621, ofwel mononatriumcarbonaat, en de alternatieve variant
Gistextract (gebruikt sinds te veel mensen de E621 mijden). Dit stofje is niet
onomstotelijk bewezen schadelijk. Maar mijn ervaring is dat het mijn zenuwstelsel
(en dus heel je lichaam en geest, want je zenuwcentrum vormt alle verbindingen
daarin) ontregelt. En het maakt dat je extra neigt tot doorvreten. En, doordat
het een smaakversterker is, maakt het dat je gewone, natuurlijke smaken, zonder
dit stofje, minder lekker vindt. Het versterkt smaak niet echt, het geeft je
hersenen een seintje om dit zo te ervaren. Denk er maar eens over na of je dat
wilt. Het zit in heel veel producten, sowieso bijna alle soepen, sauzen, chips, kant-en-klaar-maaltijden enz.
Melkeiwit
Ik heb ontdekt dat mijn hersenmist enorm verminderd door geen koemelkeiwit meer te nuttigen.
Nog lekkerder
Het goede nieuws is, smaak is ook maar gewenning. Eén die
zich bovendien vrij snel aanpast aan verandering. Ik vind weinig suiker en
zout, en veel groenten nu net zo lekker als de suikerrijke
en zoute producten voorheen. Ik ontbeer dus geen enkel genot. Sterker nog, ik
vind nu nog veel meer lekker, zoals noten en paddenstoelen, die ik voorheen
niet lustte. Ik word in alle opzichten dolgelukkig van deze eetstijl en geniet
tegen de verwachting in juist zoveel intenser van de echte smaken die ik proef.
Van eten dat ik met aandacht en moeite bereid heb. Het geeft zo’n geluksgevoel
om zo goed voor jezelf te zorgen.
O ja, en slank dat je ervan wordt!