De ideale huizenoppasser

Toen ik gedurende de jaren steeds meer vastliep in de combinatie van mijn beperking en het samenwonen (in een veel te lawaaierige omgeving), en er door complicaties steeds maar geen zicht was op een oplossing, stuitte ik op het fenomeen huizenoppas. Je past dan op het huis, en vaak de dieren, van mensen die op reis zijn, of anderszins in het buitenland vertoeven. 

Geiten en alpaka's
Je gaat daarbij een overeenkomst met gesloten beurs aan. Jouw zorg in ruil voor je onderdak. Van een appartementje met kat in hartje Amsterdam, tot een villa in het buitengebied van de Achterhoek, met pony’s, geiten en alpaka’s, en alles er tussenin. Alles op basis van vertrouwen. En dat maakt het een mooi concept. Er zijn zelfs mensen die zo jarenlang wonen, hoppend van oppasadres naar oppasadres!

Ik was meteen enthousiast. Ik snakte naar lucht en het was een manier om in elk geval tijdelijk op mezelf te kunnen zijn en tot rust te komen. Een nieuwe omgeving was ook heel welkom. Dus vroeg ik om tips, schreef me in op een website die vraag en aanbod bij elkaar brengt en maakte een profiel aan. Ik gaf duidelijk aan wat mijn situatie was en wat mijn wensen waren: rust.

Schar en Minkel
Dezelfde dag nog (en dat was een uitzonderlijke mazzel) werd ik benaderd door een stel uit Den Haag. Of ik op korte termijn beschikbaar was om op hun huis in een stille wijk vlakbij het strand te passen, en op de kat en twee kipjes genaamd Schar en Minkel. Alleen al vanwege die namen was ik direct verkocht, maar de hele communicatie voelde direct enorm goed. Ook een Skypegesprek ter kennismaking was prettig. Er was duidelijk een klik. En dus wilden zowel mijn tijdelijke huisbazen als ik het erop wagen.

Ontvoeren
Natuurlijk vond ik het ondanks alles hartstikke spannend. De avond voor vertrek droomde ik dat de bewoners stiekem terugkwamen, me ontvoerden en ergens in een kelder stopten voor de rest van mijn leven. Dat bleek gelukkig mee te vallen. ;) Sterker nog, ik heb inmiddels al een keer of vijf bij ze opgepast voor een of enkele weken.

Struinen
Vanaf moment één voelde ik me thuis in hun huis, dat schoon, ruim, stil, mooi en gezellig was, met kunst aan de muur en een enorme kast vol boeken die op mijn lijst staan (aan lezen kom ik helemaal niet toe, maar erin rondsnuffelen is ook leuk). De kroelgrage kipjes zijn mijn beste vriendinnen en de eigenzinnige kat (sorry voor het pleonasme) kroop de eerste nacht al geruststellend bij me op bed. Het strand op loopafstand is een zegen. En ik geniet er intens van af en toe even struinen door de cultuurrijke, afwisselende straten van de stad, die ik zo lang als ik aankan, kan opzoeken en weer verlaten. Een geweldige tussenoplossing. 

Ook nu ik permanent op mezelf woon, heb ik er een luxe vakantieadres aan. En een fijn contact met deze inspirerende, attente mensen. Dat ik er weinig op uit kan, veel in mijn eentje in huis aanwezig ben en heel rustig ben, maakt me tot een ideale oppas. Elk nadeel heb z’n voordeel.